مریلین مونرو
تولد: نورما جین مورتنسن. اول ژوئن 1926.لس آنجلس،کایفرنیا.
مرگ: اوت 1962 لس آنجلس،کایفرنیا.افراط در مصرف داروهای مسکن.
قد: 1 متر و 70.
همسران: جیمز داگرتی، نظامی( 46-1942، جدا شدند )
جو دیماجیو، ستارۀ بیسبال( 1945، جدا شدند )
آرتور میلر، نمایش نامه نویس( 61-1356، جدا شدند )
مریلین مونرو در دو دهۀ نخست زندگی اش، با اسم واقعی اش، نورما جین شناخته می شد. او هرگز پدرش را به چشم ندید و شاهد فرو غلتیدن مادرش در گرداب جنون بود و در نوجوانی و با امید به راه انداختن خانوادۀ خودش، ازدواج کرد، نخستین همسرش، جیمز داگرتی، همسر جوانش را زنی جدی و مذهبی توصیف نموده. نورما جین در دوران جنگ جهانی دوم، در یک کار خانۀ هواپیما سازی کار می کرد که توسط عکاسی کشف شد، جنگ که تمام شد نامش را به مریلین مونرو تغییر داد. نقطۀ عطف زندگیش وقتی بود که کار گزارش، او را به جان هیوستون پیشنهاد کرد تا در جنگل آسفالت(1950) از او اسفاده کند. دیری نگذشت که کمپانی فاکس قراردادی 7 ساله با او بست و فیلم هایی چون آقایان موطلایی ها را ترجیح می دهند، چگونه با یک میلیونر ازدواج کنیم و نیاگارا(هر سه ساخت1953) کمک کردند تا طرفداران زیادی پیدا کند. در همان سال مجلۀ«فتو پلی» در نظر خواهی اش، مونرو را به عنوان بهترین بازیگر جدید انتخاب کرد و بدین ترتیب در 27 سالگی به محبوب ترین ستارۀ هالیوود تبدیل شد.برخی شخصیت سینمایی خنگش را دست می انداختند. پس از فسخ قرارداد فاکس، به نیویورک رفت تا زیر نظر لی استراسبرگ روش بازیگری متد را بیاموزد. وقتی برای بازی در ایستگاه اتوبوس(1956) به هالیوود برگشت چنان شخصیت پردازی پرقدرتی را به نمایش گذاشت که منتقدانش را خلع سلاح کرد. سپس در بعضی ها داغش رودوست دارند(1959)
در کنار جک لمون و تونی کرتیس، در یکی از بهترین و معروف ترین فیلم های زندگیش ظاهر شد. ازدواجش با آرتور میلر نمایشنامه نویس دریچه های یک زندگی روشنفکری را به رویش گشود که عاشقانه دوستش داشت ولی عدم اعتماد به نفس عجیب و غریب و ناتوانیش در بچه دار شدن، خوشبختی اش را به خطر انداخت ناجورها(1961) آخرین فیلم زندگی اش از کار درآمد. او در سال 1962. در 36 سالگی به زندگی اش خاتمه داد.